Nasz mediator prowadzi bezpłatne mediacje na zlecenie i na mocy decyzji Sądu Okręgowego w Zielonej Górze.

W przypadku mediacji pozasądowych pobieramy opłaty od stron mediacji.

Poniżej prezentujemy podstawowe informacje na temat mediacji:

W jakich sprawach cywilnych może być prowadzona mediacja?

Mediacja może być prowadzona we wszystkich sprawach cywilnych, w których dopuszczalne jest zawarcie ugody, tj. w sprawach, w których wynik postępowania jest zależny od woli stron. Zawarcie ugody, a tym samym prowadzenie mediacji, jest więc możliwe np. w sprawach o:

• zapłatę,
• zniesienie współwłasności,
• podział spadku,
• podział majątku wspólnego,
• należności ze stosunku pracy,
• rozstrzygnięcie o istotnych sprawach rodziny,
• zaspokojenie potrzeb rodziny,
• alimenty,
• ustalenie kontaktów z dzieckiem.

W sprawach o rozwód i separację, jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa, przedmiotem mediacji może być także pojednanie małżonków. Jeśli do pojednania nie dojdzie, celem mediacji może być ugodowe rozwiązanie kwestii dotyczących:

• zaspokojenia potrzeb rodziny,
• alimentów,
• sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej,
• kontaktów z dziećmi,
• spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację.

Mediacja może także odgrywać istotną rolę w opracowywaniu przez strony porozumienia o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Strony mogą bowiem w sposób bardzo szczegółowy i uwzględniający ich indywidualną sytuację określić między innymi:

• miejsce zamieszkania dziecka,
• sposób i harmonogram kontaktów z dzieckiem, zarówno osobistych, jak i z użyciem innych technik komunikacyjnych (telefonicznych i internetowych), w tym określenia zasad pokrywania ich kosztów,
• sposób kontaktów z dzieckiem przez pozostałych członków rodziny,
• udział w rozstrzyganiu o istotnych sprawach dziecka, w szczególności w zakresie wyboru szkoły, profilu nauki, opieki zdrowotnej,
• zasad wychowawczych i systemu wartości przekazywanych dziecku,
• zasad pokrywania kosztów utrzymania i wychowania dziecka.

Kiedy sąd może wydać postanowienie o skierowaniu stron do mediacji?

Sąd aż do zamknięcia pierwszego posiedzenia wyznaczonego na rozprawę może skierować strony do mediacji. Po zamknięciu tego posiedzenia sąd może skierować strony do mediacji tylko na zgodny wniosek stron. Nie jest jednak możliwe skierowanie stron do mediacji w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu nakazowym i upominawczym.

Sąd może skierować strony do mediacji tylko raz w toku postępowania.

W sprawach o rozwód i separację sąd może skierować strony do mediacji w każdym stanie sprawy, by umożliwić stronom ugodowe załatwienie spornych kwestii dotyczących zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dziećmi oraz spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację.

Kiedy nie prowadzi się mediacji?

Mediacji nie prowadzi się, gdy sąd wydał postanowienie o skierowaniu stron do mediacji, a strona w terminie tygodnia od dnia ogłoszenia lub doręczenia jej postanowienia o skierowaniu do mediacji nie wyraziła zgody na mediację. Jest to zgodne z jedną z podstawowych zasad mediacji, jaką jest dobrowolność mediacji. Strona musi świadomie wyrazić zgodę na mediację, nie może pozostawać pod żadną presją ze strony sądu czy drugiej strony.

Kim jest mediator?

Mediator jest bezstronną osobą pomagającą stronom we wzajemnym wysłuchaniu, przedstawieniu własnych racji i argumentów, odnalezieniu wspólnych interesów, a także wypracowaniu możliwych rozwiązań. Mediator pomaga stronom skoncentrować się na problemach, uzgodnieniu na czym one polegają, a następnie wypracowaniu satysfakcjonującego strony porozumienia.

Mediator nie może narzucać stronom własnych propozycji rozwiązania konfliktu czy sporu. Musi zachować neutralność i bezstronność. Powinien prowadzić mediację w taki sposób, by ewentualna nierównowaga stron nie miała wpływu na przebieg mediacji i jej ostateczny wynik.

Jak można znaleźć mediatora?

Organizacje społeczne i zawodowe, których przedmiotem działalności jest mediacja, mogą prowadzić listy stałych mediatorów oraz tworzyć ośrodki mediacyjne. Wpis na listę stałych mediatorów wymaga pisemnej zgody mediatora.

Ośrodki mediacyjne przekazują listy stałych mediatorów prezesowi sądu okręgowego, który ma obowiązek udostępnienia tych list wszystkim zainteresowanym.

Informacje o stałych mediatorach można również znaleźć na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości (www.ms.gov.pl), stronach internetowych stowarzyszeń mediatorów, organizacji społecznych i zawodowych oraz instytucji zajmujących się mediacją.

Jak przebiega postępowanie mediacyjne?

Po wszczęciu mediacji, mediator niezwłocznie w porozumieniu ze stronami sporu ustala termin i miejsce posiedzenia mediacyjnego. Jeśli mediacja jest prowadzona na podstawie skierowania sądu, wówczas termin posiedzenia musi mieścić się w granicach określonych przez sąd.

Zwykle w toku mediacji dochodzi do kilku nieformalnych spotkań, podczas których strony prezentują swoje stanowiska i punkt widzenia na istniejący pomiędzy nimi konflikt. W rozmowach towarzyszy im bezstronny i neutralny mediator, który pozwala nawiązać stronom dialog, choć one same nie widziały już możliwości nawiązania rzeczowej rozmowy i znalezienia rozwiązania sporu.

Najczęściej pierwsze spotkanie mediacyjne poświęcone jest przekazaniu stronom przez mediatora informacji o mediacji, jej zasadach, określeniu problemu będącego źródłem konfliktu. Mediator odpowiada także na pytania i wątpliwości stron związane z przebiegiem mediacji, uzyskuje ewentualną zgodę na prowadzenie mediacji, a następnie ustala ze stronami termin właściwego spotkania mediacyjnego. Na spotkaniu takim strony przedstawiają swój punkt widzenia konfliktu, swoje oczekiwania i podejmują współpracę celem znalezienia najkorzystniejszego dla nich rozwiązania.

Zdarzają się jednak sytuacje, że strony już na pierwszym spotkaniu rozpoczynają rozmowy dotyczące istniejącego pomiędzy nimi sporu i podejmują próby ugodowego jego zakończenia.

W spotkaniu mediacyjnym za zgodą stron i w porozumieniu z mediatorem mogą wziąć również udział osoby trzecie, takie jak np.: członkowie rodziny, adwokaci, radcy prawni, eksperci.

Spotkania mediacyjne powinny odbywać się w miejscu bezpiecznym i neutralnym, nie może to być zatem mieszkanie stron czy budynek sądu.

Nie zawsze jednak dochodzi do mediacji bezpośredniej, bowiem wyznaczenie spotkania mediacyjnego nie jest wymagane, jeżeli strony zgodzą się na przeprowadzenie mediacji bez posiedzenia mediacyjnego. Mediator spotyka się wówczas z każdą ze stron osobno, ma obowiązek przekazywania informacji, stanowisk i propozycji pomiędzy stronami. Jego rola nie ogranicza się jednak do zwykłego pośrednictwa między stronami, nadal bowiem jego głównym zadaniem jest dążenie do ugodowego załatwienia sprawy. Taka mediacja nazywana jest mediacją pośrednią.

Mediator pomaga także stronom sporu w sformułowaniu treści ugody.

Z przebiegu mediacji sporządzany jest protokół.

Czy wystarczy samo zawarcie ugody przed mediatorem?

Ugoda zawarta przez strony przed mediatorem wymaga zatwierdzenia przez sąd, by mogła uzyskać moc prawną ugody sądowej, tzn. by mogła wywoływać takie same skutki, jak w przypadku, gdyby strony zawarły ugodę przed sądem.

Niezbędne jest przy tym złożenie przez stronę wniosku o zatwierdzenie ugody, bowiem sąd z urzędu nie może zatwierdzić ugody. Ani bowiem zawarcie ugody ani też złożenie przez mediatora protokołu w sądzie nie stanowi podstawy wszczęcia postępowania o zatwierdzenie ugody.

Wniosek o zatwierdzenie ugody może złożyć każda ze stron samodzielnie. Możliwe jest także złożenie wspólnego wniosku przez pogodzone strony.

Jeżeli ugoda podlega wykonaniu w drodze egzekucji, sąd zatwierdza ją przez nadanie jej klauzuli wykonalności. W pozostałych przypadkach sąd zatwierdza ugodę postanowieniem na posiedzeniu niejawnym. O terminie posiedzenia niejawnego sąd nie zawiadamia stron, doręcza im jedynie odpis wydanego na takim posiedzeniu orzeczenia.

W większości przypadków strony, które zawarły ugodę przed mediatorem, dobrowolnie realizują wzięte na siebie obowiązki. Niejednokrotnie nie ma zatem nawet konieczności zatwierdzania takiej ugody przez sąd. Jest to bardzo duża zaleta mediacji, bo strony czują się odpowiedzialne za wspólnie wypracowaną ugodę.

Ważne: Jeśli żadna ze stron nie wystąpi o zatwierdzenie ugody zawartej przed mediatorem, ugoda taka wywołuje jedynie skutki prawne ugody pozasądowej, tj. umowy prawa cywilnego. W praktyce oznacza to, że jeśli jedna ze stron ugody nie wywiązuje się z jej postanowień, np. nie spłaca zadłużenia w ustalonych terminach, druga strona nie może realizować takiej ugody w postępowaniu komorniczym.

Na postanowienie sądu w przedmiocie zatwierdzenia ugody, w tym przez nadanie klauzuli wykonalności, przysługuje zażalenie. Jeśli zatem sąd odmówił zatwierdzenia ugody albo zatwierdzi ją tylko częściowo, a strony nie są z takiego rozstrzygnięcia zadowolone, mogą w terminie 7 dni od doręczenia im postanowienia wnieść zażalenie do sądu wyższej instancji. Należy jednak pamiętać, że zażalenie składa się za pośrednictwem sądu, który wydał zaskarżone postanowienie.

Kiedy sąd odmówi zatwierdzenia ugody albo nadania jej klauzuli wykonalności?

Sąd odmówi zatwierdzenia ugody zawartej przed mediatorem albo nadania jej klauzuli wykonalności, w całości lub części, jeżeli ugoda:

• jest sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego,
• zmierza do obejścia prawa,
• gdy jest niezrozumiała lub zawiera sprzeczności.

Kto pokrywa koszty mediacji?

Koszty mediacji, w tym wynagrodzenie mediatora, pokrywają w całości strony. Koszty te strony pokrywają bezpośrednio mediatorowi na podstawie wystawionego przez niego rachunku lub faktury. Jeśli strony nie umówią się co do sposobu, w jaki będą pokrywać koszty mediacji, odpowiadają za te koszty solidarnie (tzn. że strony są wspólnie odpowiedzialne za wynagrodzenie mediatora).

Bezpośredni kontakt do naszego mediatora Pani Patrycji Maliszewskiej pod numerem telefonu: 604 988 078