Młodzi w cyfrowym świecie

Według najnowszego raportu Fundacji Dbam o Mój Zasięg

Co piąty uczeń nałogowo korzysta ze smartfonu.

25% nastolatków czuje się przeciążona nadmiarem informacji docierających do nich przez internet.
 
Ponad 60% uczniów twierdzi, że ich rodzice nigdy nie uczyli ich odpowiedzialnego korzystania z internetu i smartfona.
 
Z powodu syndromu FOMO może cierpieć nawet 14% młodzieży.
 

Co 10. nastolatek w Polsce deklaruje, że jest w związku z osobą znaną wyłącznie z internetu.

23% nastolatków nie pamięta już życia bez internetu i smartfonów
 

Co piąty nastolatek ma objawy fonoholizmu, a co trzeci jest nim zagrożony. Jako „fonoholika” postrzega siebie ¼ nastolatków. Około 20%  badanych przez nas uczniów osiąga ekstremalnie wysokie wyniki na skali fonoholizmu (nałogowe korzystanie z telefonu komórkowego), kolejne 20% uczniów osiąga wyniki wysokie. Co czwarty uczeń deklaruje rezygnację ze snu na rzecz korzystania ze smartfona. Co dziesiąty nastolatek biorący udział w badaniu stwierdził, że odkąd używa telefonu komórkowego boli go głowa, ma zawroty głowy lub mdłości, co dziesiąty uczeń przyznaje ponadto, że zdarza im się zapomnieć o posiłku z powodu nadużywania smartfona. Nieco ponad co czwarty uczeń zadeklarował, że zdarza mu się niedosypiać z powodu korzystania z telefonu komórkowego (29%).

Na stronie https://dbamomojzasieg.pl/ dostępne są instrukcje i informacje jak walczyć z uzależnieniem od mediów cyfrowych. 

Przeciw stygmatyzacji osób w kryzysie psychicznym

Choroba psychiczna to nie powód do wstydu. To choroba, którą się leczy. Czy wstydzimy się złamanej ręki? Czy czekamy, aż kość sama się zrośnie? Nie. Idziemy do specjalisty, a potem z dumą nosimy kolekcję kolorowych podpisów na gipsie. Dlaczego osobie ze złamaną ręką, pomagamy bez chwili wahania, a odwracamy się od człowieka, który doświadczył kryzysu psychicznego? Odgradzamy się murem nieufności.
Co zrobić, żeby przeciwdziałać stygmatyzacji?
Żeby każdy zastanowił się dwa razy, zanim nazwie kogoś wariatem.
Zanim wycofa się ze znajomości, gdy usłyszy, że ktoś żyje z chorobą psychiczną?
 
Mówić głośno o zdrowiu psychicznym, nie unikać kontaktu z osobami po kryzysie. Posłuchać historii takiej osoby, np. tej: http://bit.ly/3VCM7Ib. Zobaczyć w nim człowieka, a nie jego chorobę.
 

Zdrowie psychiczne młodych- kampania

Dziś, w Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego, rusza projekt MŁODE GŁOWY. OTWARCIE O ZDROWIU PSYCHICZNYM.
Bo czas zacząć rozmawiać o tym otwarcie! 
MŁODE GŁOWY to projekt badawczo-edukacyjny skierowany do uczniów szkół podstawowych i średnich w wieku 10-19 lat, a także kampania edukacja dla młodych, ich rodziców i nauczycieli.
Będą to NAJWIĘKSZE W POLSCE BADANIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO WŚRÓD DZIECI I MŁODZIEŻY! Są bezpłatne i w pełni anonimowe. Będą prowadzone w szkołach od połowy października 2022 do połowy lutego 2023. Wejdź na stronę www.mlodeglowy.pl, by poznać szczegóły akcji! 🧡
Projekt jest inicjatywą UNAWEZA Foundation założonej przez Martyna Wojciechowska, a badanie realizowane jest wspólnie z Fundacja Dbam o Mój Zasięg. Tworzymy projekt z koalicją fundacji, organizacji pozarządowych i instytucji naukowych oraz ekspertów.
 
Więcej informacji na stronie www.mlodeglowy.pl

Polacy wobec kar cielesnych

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę przygotowała szczegółowy raport na temat postaw dorosłych Polaków wobec bicia dzieci.

Od 2010 r. w Polsce obowiązuje prawny zakaz stosowania wobec dzieci kar cielesnych – w tym także klapsów. Mimo tego „wychowawczy klaps” nadal jest metodą, po którą zdarza się sięgać rodzicom. Do stosowania kar cielesnych wobec dzieci (bicia, klapsów) przyznaje się aż 39%‼️ rodziców, którzy tłumaczą to utratą panowania nad sobą, zdenerwowaniem, zmęczeniem, lub bezradnością. Niektórzy rodzice uważają też, że klaps jest skuteczną metodą wychowawczą i są przekonani, że stosują ją dla dobra dziecka lub po prostu nie znają innych metod dyscyplinowania dziecka. Kary cielesne niszczą relację z dzieckiem i sprawiają, że maluch zaczyna bać się rodzica. Mogą też uczyć dziecko, że warto kłamać, by uniknąć kary.

Szczegóły raportu dostępne są poniżej: https://fdds.pl/_Resources/Persistent/a/b/a/d/abadc3fdc79f629f8953f0a76d6399af4a3b96a0/FDDS-Raport–Postawy%20i%20stosowanie%20kar-2022.pdf

Interwencje po śmierci samobójczej – poradnik dla pedagogów w ramach działań postwencyjnych w szkole

 Każdego roku w Polsce ponad pięć tysięcy osób odbiera sobie życie. Według danych Komendy Głównej Policji w tej grupie znajduje się około 100 dzieci i nastolatków do 18 r. ż. oraz ok. 350 nastolatków i młodych dorosłych między 19 a 24 r. ż. 

Samobójstwo – podobnie jak każda nagła zewnętrzna przyczyna zgonu – wywołuje szok, bezradność, smutek, lęk, żal, tęsknotę, osamotnienie, poczucie winy, złość. Na przebieg żałoby po samobójstwie wpływają dodatkowo: dramatyczne okoliczności śmierci, jej gwałtowność, niekiedy bycie naocznym świadkiem, znalezienie ciała, konieczność przesłuchania przez policję, zabezpieczanie dowodów, zainteresowanie mediów, poszukiwanie racjonalnych wytłumaczeń i odpowiedzi na pytanie, dlaczego do tego doszło. Ponadto, tendencja do poszukiwania winnego i utrzymywanie, że można było wszystkiemu zapobiec, pogłębiają jeszcze bardziej tragiczny wymiar sytuacji.

W reakcji na samobójstwo konieczne jest podjęcie działań postwencyjnych (z ang. postvention – działanie po incydencie), czyli różnorodnych form pomocy, mających na celu wspieranie osób, które doświadczyły śmierci samobójczej kogoś bliskiego lub kogoś, kogo znały . Postwencję można rozumieć jako pierwszą linię obrony wobec negatywnych skutków samobójstwa, ponieważ udrażnia komunikację między osobami dotkniętymi tragicznym zdarzeniem, normalizuje możliwe, różnorodne reakcje na nietypowe okoliczności oraz mobilizuje do wzajemnego wspierania się w tych trudnych chwilach (James, Gilliland, 2008). Tym samym pomaga w szybszym odzyskaniu poczucia bezpieczeństwa, równowagi i sprawstwa. Postwencja jest zatem nieodzowną częścią działań na rzecz zapobiegania samobójstwom  Jednak bardzo ważne jest przestrzeganie jej zasad, aby sytuacji dodatkowo nie pogorszyć (Callahan, 1996).

Dlatego też powstał ten przewodnik- pomaga nauczycielem, pedagogom i dyrektorom szkół przygotować się do działań w sytuacji samobójstwa w szkole.

Publikacja do pobrania pod adresem:

https://zwjr.pl/artykuly/interwencje-po-smierci-samobojczej?fbclid=IwAR05oU6mnWULtbqEadCHwV43o5CMJSpINPs9lDdGkGOHoRm5yM8dkGRedhc

Program opieki wytchnieniowej w Zielonej Górze

Trwa nabór na bezpłatne usługi opieki wytchnieniowej dla mieszkańców Zielonej Góry. Jesteś opiekunem osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności, lub znasz kogoś, komu przydałoby się wytchnienie w opiece? Zgłoś się do Aktywnej Przestrzeni Seniora – Fundacji Alternatywy.
Szczegóły i informacje pod numerami tel. 603 245 662, 68 451 09 36

Projekt UNICEF „eMOCje w GŁOWIE” czyli kształtować świadomość w zakresie zdrowia psychicznego młodych ludzi 

Wczesny okres dorastania jest niezwykle ważnym czasem w rozwoju młodego człowieka, kiedy to należy zwrócić uwagę na profilaktykę w zakresie zdrowia psychicznego. Niestety dane dotyczące zdrowia psychicznego młodego pokolenia są zatrważające – szacuje się, że ponad 600 tys. dzieci w Polsce potrzebuje specjalistycznej opieki psychologicznej lub psychiatrycznej.

Okres dorastania to wyjątkowy etap w rozwoju młodych ludzi, kiedy możemy pomóc im rozpoznawać trudne emocje i radzić sobie z nimi. To dobry czas, aby wspierać młodzież także w skutecznym rozwiązywaniu problemów, utrzymywaniu zdrowych relacji, komunikowaniu swoich potrzeb oraz podejmowaniu decyzji, które sprzyjają zachowaniu dobrego samopoczucia.

Placówki edukacyjne i pedagodzy mogą wziąć udział w projekcie promującym zdrowie psychiczne- oferowana pomoc merytoryczna, pomoce edukacyjne i przygotowanie tematyczne.

Więcej o projekcie pod adresem:

https://unicef.pl/wspolpraca/wspolpraca-z-placowkami-edukacyjnymi/akcje-edukacyjne/emocje-w-glowie?utm_source=fb_paid&utm_medium=grafika&utm_campaign=eMOCje_W_GLOWIE&fbclid=IwAR1N7uhgs9wsQhyQL5TE3j9OVe7_baMJRv4QMAJuFwKgV8s-NqiLB9dcLfM

Kompendium wiedzy na temat pomagania w sytuacji wojny

Wojna w Ukrainie sprawiła, że świat wywrócił się do góry nogami. Czujemy to wszyscy – w naszych domach jako rodzice i opiekunowie, nauczyciele w placówkach edukacyjnych, osoby pracujące w NGO.
Co robić, aby móc się w tej zmienionej rzeczywistości odnaleźć?
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę zebrała informacje dotyczące adresów, miejsc, linków w których można szukać rzetelnych informacji o szkoleniach dla pomagaczy, jak rozmawiać z dziećmi o wojnie, materiałach przydatnych dla nauczycieli, zbiórkach, pomocy mieszkaniowej i wskazówkach dla osób goszczących u siebie osoby z Ukrainy, zatrudnianiu osób z Ukrainy i wiele innych.
 
Szczegóły na stronie: