Obchody Światowego Dnia Zdrowia Psychicznego ustanowione w 1992 roku przez Światową Federację Zdrowia Psychicznego zwracają szczególną uwagę na problemy osób zmagających się z chorobami psychicznymi, a także jak ważne znaczenie ma edukacja w zakresie profilaktyki zaburzeń emocjonalnych i psychicznych.

Głównym przesłaniem Światowej Organizacji Zdrowia w tegorocznym Światowym Dniu Zdrowia Psychicznego jest zapobieganie samobójstwom.

Według danych WHO blisko 800 000 ludzi umiera co roku na skutek samobójstwa. Samobójstwa i próby samobójcze mają efekt falowy, który wpływa na rodziny, przyjaciół, współpracowników, społeczności i społeczeństwa. Samobójstwom można zapobiec poprzez podejmowanie działań na poziomie indywidualnym, wspólnotowym i krajowym.

Zaburzenia psychiczne obejmują szeroki zakres problemów z różnymi objawami. Jednak na ogół charakteryzują się pewną kombinacją nienormalnych myśli, emocji, zachowania i relacji z innymi. Przykładami są schizofrenia, depresja, niepełnosprawność intelektualna i zaburzenia wynikające z nadużywania narkotyków. Wczesna diagnoza oraz odpowiednie leczenie i wsparcie są kluczowe w obliczu tak ogromnego zasięgu zjawiska oraz jego konsekwencji.

Według danych Policji w 2018 r. w Polsce 5 182 osoby dokonały zamachu samobójczego, a województwie lubuskim 153 osoby (w tym 129 mężczyzn). Najczęstszym, ustalonym powodem popełnienia samobójstwa w województwie lubuskim była choroba psychiczna/zaburzenia psychiczne. W 2018 roku z powodu zaburzeń psychicznych (bez uzależnień) w poradniach o profilu psychiatrycznym na terenie województwa lubuskiego leczono 45 650 osób, głównie były to zaburzenia nerwicowe związane ze stresem i somatoformiczne (18 131 osób). Opieką czynną objętych zostało 12 346 osób.

Więcej informacji na temat pomocy i wsparcia można uzyskać na stronie internetowej http://www.zdrowiepsychiczne.org/potrzebuje-pomocy.html

Kierunki rozwoju i reforma psychiatrii środowiskowej były tematem I Międzyrzeckiego Forum Psychiatrii Środowiskowej , które odbyło się w piątek, 6 września, w Szpitalu Dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Międzyrzeczu.

Ideą przewodnią Forum było  podsumowanie dotychczasowego funkcjonowania Centrów Zdrowia Psychicznego w  województwie lubuskim powstałych w ramach Pilotażowego Programu Ministra Zdrowia oraz promocja nowoczesnego środowiskowego modelu opieki psychiatrycznej

W I Międzyrzeckim Forum Psychiatrii Środowiskowej  udział wzięli przedstawiciele NFZ, lekarze psychiatrzy, psycholodzy a także pracownicy rozmaitych placówek opiekuńczych, samorządowcy i  urzędnicy zajmujący się na co dzień ochroną służby zdrowia. Wysłuchali kilku referatów dotyczących wyzwań stojących przed współczesną psychiatrią.  

Biuro Profilaktyki i Przeciwdziałania Uzależnieniom MOPS w Zielonej Górze zaprasza na dyżury specjalistów w sierpniu w siedzibie Biura przy ul. ul. Dworcowej 31/6. Szczegółowe informacje pod numerem telefonu: 68 327 05 18 

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Nowej Soli poszukuje KANDYDATÓW NA RODZINY ZASTĘPCZE  (szukamy również RODZINY POMOCOWE, tj. takie, które zaopiekują się dziećmi, kiedy ich zawodowi opiekunowie będą przebywać na urlopie podczas wakacji. np. na miesiąc).

Jesienią rozpoczyna się kolejne szkolenie dla kandydatów na rodzinę zastępczą. Teraz jest dobry moment na zgłoszenie swojej kandydatury. Zapraszamy  do siedziby PCPR na niezobowiązującą rozmowę.

Więcej informacji na stronie:

http://pcprnowasol.pl/rodziny-zastepcze.html

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Zielonej Górze zaprasza na warsztaty rozwijające umiejętności komunikacyjne pt. „Rozwiązywanie konfliktów, gdzie każdy jest wygrany (ang. win – win)”.

Warsztaty skierowane są do absolwentów programów korekcyjno-edukacyjnych, którzy chcą dalej pracować nad utrwaleniem wprowadzonych zmian oraz osób zagrożonych stosowaniem przemocy w rodzinie, które chcą nauczyć się dobrej komunikacji i rozwiązywania konfliktów w sposób satysfakcjonujący obie strony.

Zajęcia będą realizowane w siedzibie MOPS przy ul. Długiej 13 w Zielonej Górze, poza godzinami przyjęć klientów, tj. po godzinie 15.30.

• Zajęcia w formie warsztatów będą odbywały się w grupie liczącej do 15 osób.

• Kontakt w sprawie rekrutacji i udziału w warsztatach:

  Marlena Narewska (osoba prowadząca warsztaty)

  tel. 068 411 50 45 w godz. 8.30 – 15.30 od poniedziałku do piątku lub tel kom. 668 18 02 33 w godz. w godzinach 8.30 – 18.00 od poniedziałku do piątku

  Pełen cykl obejmuje 10 spotkań po 2 godziny realizowanych w odstępach cotygodniowych. Jest możliwe uzupełnienie spotkań grupowych spotkaniami indywidualnymi

Światowy Dzień Walki z Cukrzycą obchodzony jest w rocznicę odkrycia insuliny, które zmieniło tę chorobę z nieuleczalnej – w przewlekłą.

Cukrzyca to choroba, do której dochodzi, gdy organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny lub nie potrafi wykorzystywać własnej insuliny w procesie metabolizmu cukrów pochodzących ze spożywanej żywności.

Cukrzyca jest chorobą „podstępną”, a osoby chore na cukrzycę o swoim schorzeniu dowiadują się najczęściej przypadkowo, podczas wykonywania badań związanych z zupełnie innymi chorobami. Cukrzyca nie daje bowiem żadnych niepokojących objawów.

Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w 2014 r. na cukrzycę chorowały na świecie 422 mln osób, a w 2035 r. liczba diabetyków może się zwiększyć do 600 mln. Za kilka lat choroba ta ma być jedną z najczęstszych przyczyn zgonów, oprócz chorób sercowo-naczyniowych oraz nowotworów. Najczęstsze przypadki tej choroby to cukrzyca typu 2, nazywana cukrzycą dorosłych, choć coraz częściej chorują na nią także dzieci.

 W województwie lubuskim z powodu cukrzycy lekarze podstawowej opieki zdrowotnej w 2018 roku objęli opieką czynną 38 915 osób dorosłych, w tym 10 697 osób leczono insuliną. Ponadto odnotowano 445 dzieci chorych na cukrzycę  (najczęściej były to dzieci w wieku 15 – 18 lat).

Pierwsze objawy cukrzycy, często przez pacjentów ignorowane, to: chudnięcie przy dobrym apetycie, wzmożone pragnienie, oddawanie większej niż zwykle ilości moczu, osłabienie, senność. Za cukrzycą może przemawiać również pojawienie się zmian ropnych na skórze oraz stanów zapalnych narządów moczowo-płciowych.

Dwa główne typy cukrzycy:

• cukrzyca typu 1 – osoby cierpiące na cukrzycę typu 1 w ogóle nie wytwarzają własnej insuliny i dlatego, aby przeżyć, muszą przyjmować insulinę w formie iniekcji.
•  cukrzyca typu 2 – chorzy na cukrzycę typu 2 stanowią około 90% wszystkich przypadków zachorowań, najczęściej wytwarzają własną insulinę, ale w niewystarczającej ilości lub ich organizm nie jest w stanie jej właściwie wykorzystywać. Osoby chore na cukrzycę typu 2 na ogół mają nadwagę i prowadzą siedzący tryb życia.

Głównym czynnikiem ryzyka wystąpienia cukrzycy jest otyłość – znacznie częściej chorują osoby o nieodpowiedniej do wzrostu i wieku wadze. Ważna jest odpowiednia dieta, bez nadmiaru tłuszczu i cukrów, za to bogata w warzywa i owoce. Lepiej unikać produktów bardzo kalorycznych i wysoko przetworzonych, za to należy zwiększyć swoją aktywność fizyczną. Cukrzycy sprzyjają również używki – zwłaszcza palenie papierosów oraz nadużywanie alkoholu.

Biuro Profilaktyki i Przeciwdziałania Uzależnieniom MOPS w Zielonej Górze oferuje bezpłatne wsparcie i poradnictwo psychologów, prawników, psychoterapeutów i terapeutów uzależnień.

Szczegółowe informacje pod numerem telefonu: 68 327 05 18

i na stronie: 

http://probal.zielonagora.pl/?fbclid=IwAR0Y88oq4UtWLyWTXARE3OO26Vla9Y3SH1UjJRV7GXLF13ywMvKPn68AZfM#

Biuro Profilaktyki i Przeciwdziałania Uzależnieniom MOPS w Zielonej Górze  

Co roku 31 maja obchodzimy Światowy Dzień bez Tytoniu. Święto stanowi okazję do zwrócenia uwagi całego świata na powszechność nałogu palenia papierosów i jego negatywne skutki zdrowotne. Tegorocznym hasłem obchodów Światowego Dnia bez Tytoniu, ogłoszonym przez Światową Organizację Zdrowia jest: „Tytoń i zdrowie płuc”.

Światowa Organizacja Zdrowia przypomina, jak tytoń zagraża zdrowiu płuc ludzi na całym świecie, powodując:

• raka płuc. Palenie tytoniu jest główną przyczyną raka płuc, odpowiedzialną za ponad dwie trzecie zgonów na całym świecie. Narażenie na dym w domu lub w miejscu pracy zwiększa ryzyko raka płuc. Rzucenie palenia może zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka płuc: po 10 latach od rzucenia palenia ryzyko raka płuc spada o około połowę w porównaniu z paleniem;
• przewlekłe choroby układu oddechowego. Palenie tytoniu jest główną przyczyną przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), stanu, w którym gromadzenie się śluzu wypełnionego ropą w płucach powoduje bolesny kaszel i bolesne trudności w oddychaniu. Ryzyko rozwoju POChP jest szczególnie wysokie wśród osób, które zaczynają palić w młodym wieku, ponieważ dym tytoniowy znacznie spowalnia rozwój płuc. Tytoń zaostrza również astmę, która ogranicza aktywność i przyczynia się do niepełnosprawności. Wczesne zaprzestanie palenia jest najskuteczniejszym sposobem na spowolnienie postępu POChP i poprawę objawów astmy;
• przez całe życie. Niemowlęta narażone wewnątrzmacicznie na toksyny dymu tytoniowego, poprzez palenie przez matkę lub narażenie matki na bierne palenie, często doświadczają zmniejszonego wzrostu i funkcji płuc. Małe dzieci narażone na bierne palenie są narażone na ryzyko wystąpienia i zaostrzenia astmy, zapalenia płuc i zapalenia oskrzeli oraz częstych infekcji dolnych dróg oddechowych.
  Według danych WHO szacuje się, że 165 000 dzieci na świecie umiera przed 5 rokiem życia z powodu infekcji dolnych dróg oddechowych spowodowanych biernym paleniem. Ci, którzy żyją w dorosłości, nadal cierpią na konsekwencje zdrowotne narażenia na dym z drugiej ręki, ponieważ częste infekcje dolnych dróg oddechowych we wczesnym dzieciństwie znacznie zwiększają ryzyko rozwoju POChP w wieku dorosłym.
• gruźlicę, która uszkadza płuca i zmniejsza czynność płuc, co dodatkowo pogarsza palenie tytoniu. Składniki chemiczne dymu tytoniowego mogą wywoływać utajone infekcje gruźlicy, na które zaraża się około jednej czwartej wszystkich ludzi. Aktywna gruźlica, połączona ze szkodliwym wpływem palenia tytoniu na zdrowie płuc, znacznie zwiększa ryzyko niepełnosprawności i śmierci z powodu niewydolności oddechowej;
• zanieczyszczenie powietrza. Dym tytoniowy jest bardzo niebezpieczną formą zanieczyszczenia powietrza w pomieszczeniach: zawiera ponad 7 000 chemikaliów, z których ok. 70 powoduje raka. Chociaż dym może być niewidoczny i bezwonny, może pozostawać w powietrzu przez pięć godzin, zwiększając ryzyko raka płuc, przewlekłej choroby układu oddechowego i zmniejszonej czynność płuc.

Program profilaktyki chorób odtytoniowych (w tym POChP) realizowany jest przez NFZ w woj. lubuskim.

Program adresowany jest do osób, które mają powyżej 18 lat i palą papierosy. 
Celem programu jest zmniejszenie zachorowalności na schorzenia odtytoniowe, poprawa świadomości w zakresie szkodliwości palenia oraz metod zapobiegania i leczenia uzależnienia od tytoniu oraz poprawa dostępności do specjalistycznego leczenia uzależnienia od tytoniu w szczególności dla osób obciążonych chorobami układu krążenia, układu oddechowego i nowotworowymi, a w konsekwencji zmniejszenie kosztów leczenia chorób odtytoniowych.

Więcej informacji na stronie: http://jakrzucicpalenie.pl/krok-1/

Telefoniczna Poradnia Pomocy Palącym: 801 108 108.

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę promuje projekt GADKI- czyli jak uczyć najmłodszych  zasad bezpieczeństwa, tak aby przeciwdziałać wykorzystywaniu seksualnemu dzieci.

Aż 7% dzieci w Polsce doświadczyło co najmniej jednej formy wykorzystywania seksualnego . Najczęściej sprawcami są osoby z bliskiego otoczenia dziecka – takie, które dzieci znają i którym ufają. Apelujemy, by uczyć dzieci 5 podstawowych zasad – GADKI – które mogą zwiększyć bezpieczeństwo dziecka i zapobiec skrzywdzeniu.

GADKI to akronim 5 wskazówek, które dorośli powinni przekazać dziecku w ramach profilaktyki wykorzystania seksualnego. GADKI pokazują, że edukacja dzieci na temat zagrożeń nie musi być trudna. GADKI to narzędzie pomagające dorosłym w prowadzeniu codziennych rozmów nawet z najmłodszymi dziećmi.

 Sprawcy wykorzystywania seksualnego dzieci mają nad nimi zdecydowaną przewagę: są dorośli, stosują mechanizmy manipulacji. Nie jesteśmy jednak wobec tego całkowicie bezradni. Możemy dać dzieciom więcej siły w kontakcie z zagrożeniami. Warto sięgnąć po narzędzia, które ułatwiają edukację dzieci zmniejszającą ryzyko wykorzystania seksualnego. Takim właśnie narzędziem są GADKI – to 5 podstawowych zasad, których przestrzeganie może ochronić dziecko i zapobiec trudnym sytuacjom związanym m.in. z wykorzystywaniem dziecka – mówi dr Monika Sajkowska, prezeska Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę.  

 – Zasady GADKI powinno znać każde dziecko. Wiele dzieci nigdy nie usłyszało, że nie zawsze muszą być posłuszne dorosłemu. Dzieci bardzo poważnie traktują najczęstszy sposób manipulacji sprawcy i jego instrukcję: nie mów nikomu. Nie wiedzą, że nie ma takiego sekretu, o którym nie można powiedzieć, jeśli niepokoi i martwi. Sprawcom jest łatwiej skrzywdzić dzieci, które nie czują własnych granic i takie, którym brakuje wiedzy o intymnych częściach ciała – jak je nazywać i że one są objęte szczególną ochroną. Chcemy, żeby dostęp do takiej podstawowej wiedzy miały wszystkie dzieci i żeby utrwalały zasady GADKI tak samo często, jak reguły przechodzenia przez jezdnię – mówi Marta Skierkowska, psycholożka z Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę

GADKI wyznaczają kierunki rozmowy na temat kilku prostych zasad, które mogą ochronić dziecko przed wykorzystywaniem. Dzieci dowiadują się z nich, że to one decydują o swoim ciele, mają prawo, żeby na coś się nie zgodzić, a gdy są zaniepokojone lub zmartwione, powinny szukać pomocy. Każda z liter wchodzących w skład słowa GADKI odnosi się wskazówki, która pomaga dziecku uniknąć niebezpieczeństwa:

G – gdy mówisz „nie”, to znaczny „nie”

A – alarmuj, gdy potrzebujesz pomocy

D – dobrze zrobisz mówiąc o tajemnicach, które Cię niepokoją

K – koniecznie pamiętaj, że Twoje ciało należy tylko do Ciebie

I – intymne części ciała są szczególnie chronione

Rozmowy na tematy związane z wykorzystywaniem seksualnym bywają dla rodziców stresującym przeżyciem. Obawiają się, czy to dla dziecka nie za wcześnie lub że będą musieli używać słów „seks” i „pedofil”. Tymczasem GADKI to proste rozmowy przedstawiające podstawowe zasady bezpieczeństwa w sposób przystępny dla dziecka i dostosowany do jego możliwości rozwojowych.